Kinderboekenweekgeschenk door Guus Kuijer
Guus Kuijer schreef dit jaar het Kinderboekenweekgeschenk: Ik ben Polleke hoor!

Pollekes opa is pas overleden, en dat is voor iedereen behoorlijk wennen. Polleke gaat regelmatig naar zijn graf. Ze maakt dan gedichten voor hem. Op een dag gaat haar vriendin Consuelo mee. Ze komt uit Mexico, en daar gaan ze heel anders met hun overledenen om. Samen met Polleke drinkt ze van opa's lievelingsdrankje, 'brandend water'. Laat er nou juist iemand langskomen die er niets van begrijpt: 'Opstaan en meekomen', luidt de boodschap. Alsof Polleke en Consuelo zomaar wat deden, en nog wel bij opa's graf!

Iedereen die tijdens de Kinderboekenweek voor ten minste ƒ 19,50 aan kinderboeken koopt, krijgt van de boekhandelaar een exemplaar van Ik ben Polleke hoor! cadeau. Hier volgt een fragment uit het boek:

Vierde hoofdstuk: Over dat Mimoen geen Arabier is en ik geen Eskimo en dat ik een leuk dingetje krijg.
Mijn moeder en Wouter hadden op huwelijksreis willen gaan, maar ze gingen niet. Ik mocht met ze mee, maar ik wilde niet. Ze maken nogal vaak ruzie moet je weten. Stel je voor dat je dan in een tentje in de regen zit! Zij willen mij niet alleen laten, dus blijft iedereen thuis. Volgens mij vindt mijn moeder het wel best zo. Ze werkt gewoon door in het bejaardentehuis. Ze houdt niet van vakantie. Wij gingen nooit met vakantie. Maar Wouter wil wat van de wereld zien en dus heeft hij een rothumeur.
'Hoe lang moet ik die rotzooi in jouw kamer nog aanzien?' vraagt hij.
'Zit niet zo op dat kind te vitten,' zegt mijn moeder.
'Laat maar mam,' zeg ik. 'Ik zal er wat aan doen.' Ik sta op en loop naar boven. Het is inderdaad een vreselijke bende op mijn kamer, maar het is een lekkere bende, want het is mijn bende. Ik veeg mijn bureautje schoon, pak een stuk karton en een viltstift. Ik schrijf:
VERBODEN TOEGANG VOOR ZEURPIETEN EN ANDERE TYPES DIE WOUTER HETEN

Terug naar groep 7